Nie mam taryfy ulgowej
Jest uśmiechniętą, bardzo aktywna kobietą. Działa jako wolontariuszka w Fundacji MATIO. Wychowuje 8-letnią córkę i mimo wielu trudności nie poddaje się. Agnieszka Rundsztuk od ponad dwudziestu lat chodzi na protezie nogi. Teraz potrzebuje nowej, dostosowanej do jej potrzeb. Takiej, która nie będzie powodować otarć i bólu. Dzięki Kraków Business Run życie Agnieszki zmieni się na lepsze.
Agnieszko, masz wiele zajęć i planów na przyszłość. Jakie jest Twoje największe marzenie?
Bardzo chcę pojechać nad morze, opalać się na plaży. Jednak nie odważyłam się pokazać mojej rozklekotanej protezy. Moja córka bardzo mnie prosi o taki wyjazd nad morze i wierzę, że wkrótce będzie to możliwe. Marzę też o tym, aby nauczyć się jeździć na łyżwach.
Chodzisz na protezie od ponad 20-stu lat. Jak to się stało, że straciłaś nogę?
Gdy miałam 12 lat zdiagnozowano u mnie nowotwór złośliwy kości. Przechodziłam długie leczenie, chemioterapię, jednak nogi nie udało się uratować. Wtedy nikt nie słyszał o protezach. Byłam załamana.
Kiedy dostałaś swoją pierwszą protezę?
Dokładnie nie pamiętam. To była proteza wykonana ze skóry i żywicy z zaplecionymi na ramionach pasami. Chodzenie w niej było bardzo trudnie i niewygodne, więc przestałam. Dopiero mój znajomy zrobił mi „nogę”, na której mogłam chodzić. Jednak wtedy nikt nie myślał o rehabilitacji. Lekarze byli skupieni na walce z rakiem. Dziś to się bardzo odbija na moim zdrowiu.
A jak jest teraz?
Moja proteza ma prawie 10 lat. Jest zniszczona, a kolano zepsuło się już jakiś czas temu. Stopa jest całkowicie zużyta. Gdy chodzę kikut bardzo mnie boli. Ale nie poddaję się i mimo trudności chodzę i działam. Wychowuję też córkę. Emilka ma osiem lat i muszę się nią opiekować, choć jest bardzo samodzielna. Nie mam taryfy ulgowej.
Masz wyjątkowego psa, prawda?
Tak! Lambu nie ma nogi, jest po amputacji, tak jak ja. Wzięłyśmy go ze schroniska, nikt go nie chciał, ponieważ miał trzy łapy. Pomyślałam, kto go weźmie, jak nie ja!
ROZMAWIAŁA: Beata Sowa
Beata Sowa
