Bieg ma radość sprawiać - kondycję i humor poprawiać.
Ze sportem za pan brat, ale jak sam często mówi: „W każdej formie ruchu są plusy i minusy. Naszym zadaniem jest zyskać jak najwięcej plusów, a liczbę minusów ograniczyć.” Poznajcie Tomka Koszańskiego „Koszan”, który od 13 lat nie wyobraża sobie życia bez sportu. Kaskader, performer, trener personalny – 7. Krotny złoty medalista na OMP w XMA. Poprzez szeroką wiedzę na temat różnych form ruchu, od tańca po power lifting, wszelkie spotkania z nim są ciekawe oraz niecodzienne. Tomasz opowie Wam o przygotowaniu do biegu, trochę o adaptacji, a z resztą, przeczytacie sami.
Tomasz, jak to jest z tym bieganiem?
Otóż tak. Wstajemy rano, przecieramy oczy, idziemy do łazienki. Poranna toaleta. Ubieramy się w dresy, zakładamy adidasy i wychodzimy. Chcemy pobiegać.
Oczywiście możemy od razu ruszyć i biec przed siebie. Bez odpowiedniej techniki biegowej będzie to dla nas ciężkie kondycyjnie, jak i również obciążające. Ale bez techniki też da się biegać. Każdy tak zaczynał - więc biegniemy.
W tym właśnie momencie, kiedy startujemy następuje powolny proces adaptacji. Nasz organizm odpowiada na bodźce zewnętrzne, zaczyna się schładzać, wchodzi w odpowiedni rytm, reguluje oddech. Za każdym razem kiedy wybiegamy robi to szybciej, zaczyna lepiej reagować, „uczy” się tego rodzaju wysiłku jaki mu dostarczamy.
Adaptacja jest jednym z najważniejszych elementów w każdej dziedzinie. Niektórzy adaptują się szybciej, kiedy znajdą się w danym środowisku, inni o wiele trudniej. Więc tak, jeżeli chcemy zacząć biegać, trzeba zacząć to robić. Może nie będzie to idealne technicznie i na światowym poziomie (trening biegowy i sam trening przygotowawczy do różnych dystansów to bardzo obszerne zagadnienie) ale jednak fakt jest faktem. Żeby biegać, trzeba biegać.
Powstaje teraz pytanie: na ile lub jak długo biegać? I znów zahaczamy o zagadnienie indywidualnych zdolności adaptacyjnych. To zależy od jednostki, gdyż czasami 1 km może być wystarczający, a czasami jest to 5 km. Jedno jest pewne: jeżeli czujemy że dystans jaki pokonaliśmy poprzednio przyszedł nam z łatwością, należy albo zwiększyć tempo, albo zwiększyć dystans. Oczywiście z okazjonalnych biegów na 3 km nie przebiegniemy od razu maratonu, ale na pewno możemy mierzyć w 4 – 5 km. Więc zaczęliśmy biegać. Biegamy. Jeżeli mamy szczęście nic nas nie boli i biegamy dalej. Ale może być tak że może nas zacząć boleć: kolana, kostki, mięśnie ud i łydek, mięśnie pośladkowe.
Co wtedy robić i co to oznacza?
Ból mięśni i stawów może być odpowiedzią naszego organizmu na przeciążenia, jakim jest poddawany, więc znów adaptacja. Nie da się jednak ukryć, że ból jest dość kłopotliwy. Aby proces adaptacyjny zachodził szybciej należy poddać się odpowiedniemu treningowi przygotowawczemu.
Nie musi być on bardzo skomplikowany. Wystarczy 40 do 50 min treningu skupiającego się na stabilizacji stawów skokowych i kolanowych, wzmocnieniu mięśni ud, podudzia i gorsetu mięśniowego oraz na zakończenie sesji kilka podstawowych ćwiczeń rozciągających.
Dobrym przyzwyczajeniem byłoby przeprowadzenie sobie 10 – minutowej rozgrzewki przed zamierzonym dystansem oraz zakończenie go ok. 10 minutowym rozciąganiem.
Podsumowując, jeżeli chcemy zacząć biegać, musimy zacząć biegać, lecz metodyczne podejście, nawet do biegania rekreacyjnego, pomoże nam szybciej uzyskać upragnione efekty.
Jeżeli więc jesteśmy osobami początkującymi, a chcieli byśmy wziąć udział w Poland Business Run, warto pomyśleć nad treningiem przygotowawczym, który nie będzie skupiał się jedynie na bieganiu i robieniu kilometrów, ale również usprawni nas na tyle, by uczestniczenie w biegu było dla nas przed wszystkim bezpieczne.
Autor: Tomasz „Koszan” Koszański
Fot: Nicole Białkowska Photography
