Tadeusz Karczewski
Beneficjent Łódź Business Run 2015
Komu pomogliśmy 2015
Tadeusz Karczewski
Beneficjent Łódź Business Run 2015
Marcin Kijo
Beneficjent Łódź Business Run 2015
Marcin ma 33 lata. W lipcu zeszłego roku uległ nieszczęśliwemu wypadkowi podczas pracy. Pan Marcin pracuje w PKP. Wykonywał rutynowe czynności – odpinał wagon od składu pociągu. Niespodziewanie pociąg ruszył... W wyniku wypadku panu Marcinowi amputowano prawe podudzie. Poza amputacją doszło do licznych złamań i innych obrażeń. Obecnie proces leczenia zakończył się i pan Marcin porusza się na pierwszej, tymczasowej protezie nogi do nauki chodu. Do powrotu do pełnej aktywności, także zawodowej, potrzebna jest proteza ostateczna.
2019
“Sylwek ma 26 lat i kocha motocykle. Wskutek wypadku komunikacyjnego w marcu 2019 roku stracił nogę. Jego nową pasją stał się AMP Futbol, dlatego od września trenuje w drużynie. Dzięki wsparciu Fundacji Poland Business Run odbył turnus rehabilitacyjny w Centrum Rehabilitacji Znowu w Biegu. Marzy o powrocie do sprawności fizycznej sprzed wypadku oraz uczestniczeniu w biegach. Ma nadzieje, że dzięki regularnym treningom i stosowaniu się do zaleceń fizjoterapeutów osiągnie swój cel."
2018
“Daniel Wosiecki, 30 lat, w lipcu 2010 roku trafił na wózek inwalidzki, poprzez niefortunny ”ostatni” skok do wody, w wyniku którego doznał porażenia czterokończynowego. W szpitalu na wieść o tym, że już nigdy nie stanie na nogi i do końca życia pozostanie na wózku załamał, myślał że życie już dla niego się skończyło. Wtedy pojawili się koledzy i rodzina, która pomogła mu uwierzyć, że można, że się da. Dzięki długotrwałej rehabilitacji Daniel jest w stanie w miarę potrzeb samodzielnie funkcjonować. Swoje młodzieńcze lata spędził na wózku ale to nie odebrało mu radości życia i chęci do spełniania marzeń. Dzięki rehabilitacji mógłby realizować swoje pasje czyli podróżowanie. Sprawia mu ogromną frajdę poznawanie nowych miejsc i ciekawych ludzi."
2017
“28-latka z wrodzonym brakiem kończyny. Sama o sobie, że jest szczęśliwą żoną i matki dwójki dzieci. Niepełnosprawność nigdy nie była dla niej przeszkodą do prowadzenia normalnego życia. Rozwija się w kierunku technika administracji i chciałaby dalej się w nim kształcić. Jej marzeniem jest otrzymanie protezy która pozwoli jej nadążać z swoimi synkami, godzić pracę z nauką a także umożliwi ubranie butów na obcasie."
